De term zakkenrollen is algemeen bekend. Het zijn mensen die met vlotte babbels, afleiding en snelle bewegingen je horloge, geld of andere spullen afhandig maken. Je komt ze tegen op vakantie, maar ook in Nederland kun je stuiten op een zakkenroller. In hoeverre hebben zakkenrollers te maken met mensenhandel?
Zakkenrollers zijn vaak onderdeel van een zogeheten mobiele banditisme. Grote groepen mensen die zich schuldig maken aan delicten zoals zakkenrollen, babbeltrucs, of inbraken. De leden van deze groepen hebben vaak geen vaste verblijfplaats en reizen continu door Nederland en het buitenland. Ze kunnen oorspronkelijk uit Nederland komen, maar vaak komen leden uit het buitenland, eveneens als de opdrachtgever. Vrijwel altijd werken zij in opdracht van een leider. In ruil voor het zakkenrollen wordt aan de leden een deel van de opbrengst beloofd of andere goederen, zoals drugs. De combinatie van een opdrachtgever in het buitenland en leden zonder vaste verblijfplaats, maakt het extra lastig voor het Openbaar Ministerie om de daders op te sporen.
specifieke methode
Doordat het een grote groep betreft met veel leden, gaan ze zeer gestructureerd te werk. De opdrachtgever geeft ieder lid een duidelijke rol, zoals zakkenrollen of het bewaken van de buit. Er wordt van te voren afgesproken wie er met elkaar samenwerkt, wat de babbeltrucs zijn en of er bijvoorbeeld gebruik wordt gemaakt van wapens. Ook zijn er leden die in opdracht kwetsbare groepen, zoals minderjarigen of arbeidsmigranten, onder druk zetten om zakken te rollen.
Impact
Zakkenrollen valt door de mobiele banditisme onder groot georganiseerde criminaliteit. Hoewel het wellicht kan overkomen als een klein vergrijp, en bijna iedereen wel eens te maken heeft gehad met zakkenrollers. De simpele afleiding door bijvoorbeeld een vraag naar de weg bezorgt slachtoffers een sterk gevoel van bedrog en misleiding. Tevens raken mensen vaak slachtoffer van zakkenrollers in hun eigen omgeving, zoals in het winkelcentrum waar ze dagelijks boodschappen doen of zelfs aan hun eigen voordeur. Dat zorgt ervoor dat slachtoffers zich in hun eigen omgeving niet meer veilig voelen. Hier kunnen mensen jaren later nog steeds veel last van ervaren.
